Počeci kampa

Ideja o osnivanju kampa na Zlatiboru rodila se leta 1972. godine, kada je Crvena zvezda, kao šampion Jugoslavije, bila na pripremama na ovoj planini. Na ideju su došli njen trener Bratislav Bata Đorđević (autor prvog stručnog programa kampa) i veliki zaljubljenik u košarku Mihailo Miki Pavićević.

„Šetao sam sa Mikijem i u jednom momentu mi se otelo: Vidi ovo, hajde ovde preko leta da dovodimo decu da treniraju“, objašnjava Đorđević kako je sve počelo.

Prvi moto kampa bio je „Košarka poštovanoj deci“, gde tri važne reči – košarka, poštovanje, deca – predstavljaju osnovu na kojoj se temelji program kampa.

Kamp je osnovan pod imenom Košarkaški kamp „Zlatibor basket“, 1976. godine, koja je bila istorijska za košarku, jer su se prvi put na jednim olimpijskim igrama (Montreal, Kanada) pojavile košarkašice. Bile su to godine kada su bujale epohalne ideje u košarci, kada se jugoslovenska škola košarke uspostavila kao drugi najuspešniji koncept ove igre na svetu, pored NBA. Većina utemeljivača te škole postali su temelji razvoja našeg kampa koji je upravo zahvaljujući struci bio i ostao sinonim za košarku.

Tog leta, kad se na Zlatiboru spremala prva smena našeg kampa, Jugoslavija je osvojila srebrnu medalju u Montrealu, a naredne dve godine, sa profesorom Nikolićem na klupi, stigle su dve zlatne medalje, evropska u Liježu (1977) i svetska u Manili (1978). Ima neke čudne simbolike između tih zlatnih dana košarke i našeg kampa, jer je profesor Nikolić u trenucima najveće slave, kad je mogao da bira gde će biti posle svetske titule u Manili, doneo jednu nesvakidašnju odluku – izabrao je da bude trener u ovim krajevima, u Borcu iz Čačka (1978-80). To samo govori da je košarka postala tako velika igra zbog srca i emocija, a ne zbog novca i moći, ma koliko danas to delovalo drugačije.

Verovatno ne postoji košarkaški kamp na kojem je radilo toliko dobrih trenera kao na AKK „Profesor Aleksandar Nikolić“. Među njima je i više od 20 selektora raznih selekcija, počev od utemeljivača jugoslovenske škole košarke Aleksandra Nikolića i Ranka Žeravice.

Na dugoj trenerskoj listi nalaze se i Božidar Maljković, Svetislav Pešić, Željko Obradović, Ratko Joksić, profesor Milivoje Karalejić, profesor Vladimir Koprivica, Dimče Kofileski, Slobodan Piva Ivković, Milan Ciga Vasojević, Slobodan Janković, Bora Džaković, Borislav Cenić, Aca Janjić, Žarko Lukajić, Miodrag Sija Nikolić, Vlada Paranosić, Borislav Reba Ćorković, Velimir Gašić, Kosta Jankov, Jovica Antonić, Aco Petrović, Zoran Sretenović, Milan Minić, Miroslav Nikolić, Dejan Srzić, Milutin Luta Pavlović, Predrag Preva Vučićević, Marijan Novović, Petar Rodić, Marina Maljković, Dragan Savić, Igor Petrović, Nemanja Neca Đurić, Goran Miljković Finac, Vlada Androjić, Dragan Simeunović, Milan Tubić, Zoran Trivan, Mirna Mitić, Filip Miladinović, Goran Miljević, Đorđe Tomić, Zoran Kovačić Čivija, Dragi Tvigi Ivković, Branko Kovačević, Vuk Stanimirović i drugi.

Desetine reprezentativaca treniralo je na našem kampu. Među njima su Predrag Danilović, Aleksandar Đorđević, Dejan Bodiroga, Haris Brkić, Miroslav Berić, Zoran Stevanović, Saša Obradović, Nikola Lončar, Miroslav Radošević i drugi.

Šta se još dogodilo u godini (1976) kada je osnovan naš kamp?

• U finalu NBA Boston je savladao ekipu Feniksa sa 4:2. Trener Bostona bio je Tom Hejnson koji je igrao za NBA All American tim protiv selekcije Beograda na Tašmajdanu 1964. protiv Nemanje Đurića, budućeg trenera našeg kampa.
• U finalu NBA svoje igračke karijere završili su Don Nelson (Boston) i Pat Rajli (Feniks) budući vrhunski treneri.
• Karim Abdul Džabar je bio MVP lige, Bob Makadu – najbolji strelac, a MVP finala – Džo Džo Vajt koji je igrao za selekciju SAD u finalu Olimpijskih igara u Meksiku 1968, protiv Jugoslavije, na čijoj klupi je sedeo Ranko Žeravica. Jedan od trenera koji su ostavili dubok trag u radu našeg kampa.
• U prvoj petorci NBA našao se i Pit Maravić, američki igrač srpskog porekla, jedan od najkreativnijih igrača u istoriji košarke.
• Mobilđirđi je u finalu Kupa evropskih šampiona (danas Evroliga) savladao ekipu Reala iz Madrida sa 81:74. Bila je to peta titula ekipe iz Varezea, na temeljima koje je udario profesor Nikolić sa kojim su osvojene prve tri titule (1970, 1972, 1973).
• Partizan je osvojio svoju prvu titulu prvaka Jugoslavije, a na njegovoj klupi bio je Borislav Reba Ćorković koji je kasnije radio na našem kampu.